திருப்பாடல் 58
நம்முடைய தாய் தந்தையாம் கடவுளாலும் நம் ஆண்டவர் இயேசுகிறிஸ்துவினாலும் நம் அனைவருக்கும் அருளும் அமைதியும் உண்டாயிருப்பனவாக.
கிறிஸ்துவுக்குள் அன்பான சகோதர சகோதரிகளே!
நீண்ட இடைவெளிக்கு பிறகு திருமறை இறையியல் கட்டுரையின் வழியாக சந்திப்பதில் பெருமகிழ்வடைகிறேன்.
ஐம்பத்தெட்டாம் திருப்பாடல் நியாயமற்ற மற்றும் அடக்குமுறை நீதித்தலைவர்களின் அக்கிரமத்தை கண்டனம் செய்கிறது, மேலும் அவர்களின் அழிவிற்காக, பல சக்திவாய்ந்த உருவகங்களின் வரிசையில், நீதி நியாயப்படுத்தப்படுவதற்கும், கடவுள் உச்ச நீதிபதியாக உயர்த்தப்படுவதற்கும் இறைவேண்டல் செய்கிறார். புகார் அளிக்கப்பட்ட அநீதியாளர்கள் இஸ்ரவேலர்களா அல்லது வெளிநாட்டவர்களா என்பது உறுதியாகத் தெரியவில்லை. அதனால் இத்திருப்பாடல் நாடுகடத்தப்படுவதற்கு முன்னும் பின்னும் பல்வேறு வகையில் பல முறைபயன்பாட்டில் முன்வைக்கப்பட்டுள்ளது. எப்படியிருந்தாலும், ஆக்கியோன் தாவீது என்று கருத முடியாது. இதன் கருப்பொருளுக்கு இது எண்பத்திரண்டாம் திருப்பாடலுடன் உடன் ஒப்பிடப்பட வேண்டும்.
இத்திருப்பாடலின் தலைப்பு தாவீது சவுலுக்கு தப்பியோடிகுகையில் ஒதுங்குகையில் தான் கெட்டுப்போகாதபடி சவுலின் கையில் சிக்கி அழிந்துபோகாதபடி அல்தஷ்கேத் எனும் இசைக்கருவியில் வாசித்து தாவீது பாடி பாடகர்த்தலைவருக்கு ஒப்புவித்த மிக்தாம் எனும் திருப்பாடல் ஆகும். எபன் எஸ்றா என்ற யூதரபி இந்த மிக்தாம் என்ற சொல்லை எபிரேயச் சொல்லான “கேதெம்” என்ற சொல்லுடன் பொருத்தி தங்கம் என்ற பொருளைத் தருகிறார். விலைமதிப்பிட முடியாத மேன்மையான இறைமன்றாட்டாக இந்த திருப்பாடல் உள்ளது.
ஓ சபையே! ‘அமைதியில்.’ இரண்டுமே இங்கு மட்டும் வரும் ஒரு வார்த்தையின் சந்தேகத்திற்குரிய உதவிசெய்யும் செயல் ஆகும். இப்போது பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட வாசிப்பு, நீதிபதிகள் என்ற பொருளில், ‘கடவுளே,’ அல்லது ‘வல்லமையுள்ளவர்களே’ என்ற பொருளைத் தருகிறது’: திருப்பாடல் 82.1ல் உள்ள செய்தியை படிக்க வேண்டும். மாந்தர், மானிடர், மானிட மகன்கள் என பல சொற்கள் உள்ளன. இவற்றிற்கு இணையாக தெய்வங்கள் என்ற சொல் மனிதரைக் குறிக்க திருமறையில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. நீதிபதிகள் உயர் பதவியில் இருந்தாலும் அவர்களும் மனிதர்கள் என்பதை அவர்களுக்கு நினைவூட்டுகிறார். திருப்பாடல் 82.7ல் இதனைக் காண முடிகிறது.
இரண்டாம் கவியில் நீதியின் அளவுகோல் அல்லது ‘நிறை.’ நீதியின் அளவுகோல்கள் தவறாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. மூன்றாம் கவியில் பொல்லாதோர் என்ற சொல்லானது கடவுள் மற்றும் நீதியிலிருந்து பிரிந்தவர்களைக் குறிக்கின்றது.
நான்கு மற்றும் ஐந்தாம் கவியில் பாம்புகளுடனான ஒப்பீடு இரண்டு மடங்கு ஆகும், முதலில் நஞ்சுள்ளம், இரண்டாவதாக கடவுள் ஆட்கொள்ளாதபடி பிடிவாதமாக மறுப்பது.
ஏழைகளுக்கு, பொதுமக்களுக்கு இறைநீதிக்கு புறம்பான தீர்ப்பு வழங்கும் நீதித்தலைவர்களை நீதிபதிகளை, ஆட்சியாளரைத் திருப்பாடல் ஆக்கியோன் ஆப்பிரிக்க நாட்டில் உள்ள அளவில் சிறியதும் கொடிய நஞ்சு உடையதுமான “ஆஸ்ப்” எனும் பாம்புடன் ஒப்பிடுகிறார். ஐந்தாம் கவியில் கொடிய நஞ்சுடைய விரியன் பாம்பு, நாகப்பாம்பு போன்றவை செவிசாய்க்க முற்படாமல் கடித்து நஞ்சினைக் கக்கி மற்றவர்களைக் கொல்லுகிறதோ அதுபோல பொல்லாத ஆட்சியாளர்கள் இறைமக்களின், எளிய மக்களின் நீதியைக் கேட்க மறுத்து தங்கள் உள்ளத்தில் உள்ள வஞ்சகம், வன்மத்தின்படி தீர்ப்பு வழங்குகிறார்கள். பிறரின் கோரிக்கைகள், மன்றாட்டுகள், முறையீடுகளைச் செவிகொடுத்துக் கேட்க மறுக்கிறார்கள். எரேமியா 8.17. இத்தகைய நஞ்சுள்ளம் கொண்ட பிறஇன ஆட்சியாளர்களைக் குறித்து எரேமியா உருவகநடையில் குறிப்பட்டுள்ளார். பாம்பு கவர்ந்திழுக்கும் பண்டைய கலை கிழக்கத்திய நாடுகளில் இன்னும் நடைமுறையில் உள்ளது.
செப்த்வஜிந்த் மொழிப்பெயர்ப்பில் ‘கடவுள் உடைப்பார்,’ போன்றவற்றைப் படிக்கவும், மேலும் பின்வரும் திருமொழியில் ‘அவர்கள் உருகுவார்கள் நொறுக்கப்பட்டு உருக்கப்பட்டு இருப்பார்கள்.’ இது வெறும் சாபத்துக்கான இடத்தில் தூய்மையானக் கணிப்பை, வாக்குறுதியைக் கொடுக்கிறது.
ஏழாம் கவியில் துண்டுகளாக வெட்டுதல் திருத்திய பதிப்பில் ‘துண்டிக்கப்பட்டு,’ மழுங்கியது.
எட்டாம் கவியில், ‘உருகி மறைந்து போகும் நத்தை போல் இருப்பார்கள்’ என்று படிக்க வேண்டும். இந்த யோசனை நத்தையின் மெலிந்த பாதையிலிருந்து அல்லது வெற்று நத்தை ஓடுகளின் பொதுவான தன்மையிலிருந்து பெறப்பட்டதாக இருக்கலாம்.
ஒன்பதாம் கவியில் “அவர் எடுக்கும்”, கொண்டுபோவார் முதலியன படிக்க, ‘சதை இன்னும் பச்சையாக இருக்கும் போது கோபம் ஒரு சூறாவளி போல அவர்களை துடைத்துப்போடும்.’ இறைச்சி ஒரு பானையில் சமைக்கப்பட உள்ளது, ஆனால் நெருப்பு மூட்டுவதற்கு முன்பே ஒரு சூறாவளி முழு அமைப்பையும் சிதறடித்தது. திடுக்கிடும் திடீர் என்று ஒரு தீர்ப்பு கூறுகிறது.
பத்தாம் கவியில் இந்த வசனம் முதல் உடன்படிக்கையின் போர்க்கால நாட்களில் இயற்கைக்கு மாறான மூர்க்கமான ஆவியை சுவாசிக்கிறது. ஆனால் கிறிஸ்துவின் ஆவியுடன் சமரசம் செய்ய இயலாது.
பதினொன்றாம் கவியில் அவர் கடவுள், திருத்திய பதிப்பில் ‘அங்கே ஒரு கடவுள் இருக்கிறார்.’ என்ற செய்தியை முன்வைக்கிறது.
இத்திருப்பாடல் மன்னராட்சி காலத்தில் எழுதப்பட்டுள்ளது. இதனை நாம் வாழும் மக்களாட்சி தத்துவம் ஆளும் காலத்திற்கு பொருத்திக் கொள்ளலாம். மன்னராட்சிக் காலத்தில் நீதித்தலைவர்கள், ஆசாரியர்கள், இறைவாக்கினர்கள் ஆகியோர் பொதுவாக மன்னரின் ஏவலாட்களாகவே இருந்துள்ளனர். மக்களையும் ஆட்சியாளர்களையும் நீதியின் வழியில் நடத்தி கடவுளின் திருவுளப்படி வாழக் கற்பிக்காமல் மன்னரின் அதிகாரத்திற்கு ஆதரவாளர்களாகவும் அதிகாரத்திற்கு அடங்கியிருக்க மக்களை அச்சுறுத்துவோராகவுமே நீதித்தலைவர்கள் இருந்துள்ளன. நீதிமன்றங்களும் நாட்டின் தன்னாட்சித் துறைகளாகவும் உள்ள அமலாக்கத்துறை, வருமானவரித்துறை, நீதித்துறை ஆகியவை அரசு இயந்திரத்தின் கைப்பாவையாக இருப்பது போலவே அந்நாட்களில் நீதித்தலைவர்கள் இருந்துள்ளனர். விசாரணை ஆணையங்கள் பொதுவாக பாதிக்கப்பட்டவரின் நியாயத்தை அரசுக்கு எடுத்துச் சொல்வதாய் இராமல் பலவீனமான மக்களை, அதிகாரமற்ற எளிய மக்களை அதிகார வர்க்கத்ததின் கைப்பாவைகளாக அடிமைகளாக மாற்றும் வேலையைத் தான் செய்கின்றன. ஆளுங்கட்சிக்கு ஆள்சேர்க்கும் வேலையைத் தான் நீதி விசாரணை செய்வோர் செய்கின்றனர்.
எனக்கன்பான சகோதர சகோதரிகளே!
அதிகார வர்க்கம் ஒடுக்குகின்ற போதும் அடக்குமுறைகளைக் கட்டவிழ்த்து விடுகின்ற போதும், நீதித்தலைவர்கள் நீதிபதிகள் தங்கள் தீர்ப்புகளை எளிய மக்களின் நீதியை கருத்தில் கொள்ளாமல் மக்கள் விரோத தீர்ப்பு அளிக்கின்றவர்களாய் நச்சுத்தன்மையுடைய தீர்ப்புகளை வழங்கினால் கலங்காதிருங்கள். உங்களுக்காய் நீதியுள்ள தீர்ப்பு வழங்க நீதியின் கடவுளாகிய ஆண்டவர் தீவிரமாய் வருவார்.
பாம்புகளைப் போல நஞ்சுள்ளம் கொண்ட பொல்லாதவர்களிடமிருந்தும் சிங்கத்தைப் போல கெர்சிக்கிறவர்களிடமிருந்தும் நம்மைக் காத்திட வருகிறார் என்ற துணிவோடு நீதியை நடப்பிப்போம். நீதியின் ஆண்டவர் நமக்கு அடைக்கலமாய் இருந்து நம்மைக் காப்பாராக.
மூவொரு கடவுளின் அன்பும் அருளும் ஆசியும் உங்களை நிறைத்துக் காப்பதாக.
அன்புடன்
அருட்பணி. முனைவர். டால்ட்டன் மனாசே
ஆற்காடு லுத்தரன் திருச்சபை